The big journey has begun!

Afgelopen dinsdag was het dan zover, na zoveel geregel en uitzoekerij, zat ik dan toch echt in de auto naar Schiphol. Zonder enig besef dat ik over een paar uur niet meer in dit koude kikkerlandje aanwezig zou zijn voor de komende 6 maanden.

Dit gevoel kwam dan ook meer en meer in het vliegtuig na het openen van een cadeautje, een boekje waar veel van jullie iets hebben geschreven voor mij, echt super lief en super leuk. Wat is dit nog steeds onwerkelijk zeg.

Maar goed, nog geen krap uur in de lucht wanneer ik ineens een tv-scherm in m’n neus krijg geduwd, ja hoor de madam voor me gooit ongegeneerd haar stoel achterover, en nog geen uur later word ik gestreeld met de blote tenen van de madam achter mij. Dus mijn reis was gelijk compleet.

Toen ik zat de wacht op het vliegveld in Doha, dinsdagnacht werd alles dan steeds meer werkelijkheid. Ik zal in gedachte verzonken, en probeerde mezelf wakker te houden voor de komende 8,5 uur tot ik in mijn grote verbazing ineens een trein zag. Ik keek op, was toch niet gek, ik zat binnen, maar op de eerste verdieping van de luchthaven reed dus gewoon een trein naar de andere gates, die ik later zelf ook moest nemen om bij mijn gate te geraken. Eindelijk mocht ik na 6 uur mezelf slaant om wakker te blijven boarden om in het vliegtuig te stappen naar Sydney, een bijna 15 uur lange vlucht, nou kan dus nu uit ervaring zeggen, das echt lang, en ben er ook achter gekomen dat stilzitten echt niet mijn ding is.

Toen ik aankwam in Sydney was het nog vroeg, op het vliegveld kon ik gelijk een simkaart regelen en een pasje voor het openbaar vervoer wat eigenlijk bijna hetzelfde werkt als een Ov-kaart, maar toen moest ik nog uitzoeken hoe ik met de trein en de bus bij mijn woonplaats kon komen, maar gelukkig is iedereen heel behulpzaam hier en is het uiteindelijk best makkelijk gegaan. Van het vliegveld ging ik gelijk naar de ondergrondse treinstop dus daar kon ik niet zoveel zien van Sydney, maar toen ik uitstapte bij de stop en boven kwam, met al die mensen en gebouwen… is toch wel wat anders dan Koewacht moet ik zeggen.

Mijn kamertje is trouwens echt super, lekker kleurrijk en de mensen zijn echt super aardig, na een schoonheidsslaapje ben ik meegenomen naar het winkelcentrum hier in de buurt om wat boodschapjes te doen en was de dag vrij snel weer om.

Mijn eerste echte dag hier afgelopen vrijdag, had ik toch wel een redelijke jetlag, die overigens nog steeds niet weg is maar zo’n reis en alle indrukken en 10 uur later, zit ik dit voor jullie dus ook al in de toekomst te schrijven, ik zal m’n glazen bol voor jullie klaarzetten goed? Ik had mezelf voor genomen Sydney te gaan bezoeken, maar het is helaas typical Dutch weather, it rains cats and dogs, pooring rain, eigenlijk alle uitdrukking die je maar kan bedenken, het was er, voelde me wel gelijk lekker thuis zo. Dus maar een chill dagje gehouden en hopen op beter weer voor de volgende dag.

Gister (zaterdag) leek het wat beter weer te zijn, dus was mijn plan naar Sydney te gaan, maar ik bleek het toch wat spannender te vinden dan gedacht. Uiteindelijk toch onderweg, en via een Facebook groep Amber ontmoet die ook niet alleen in Sydney wou rondlopen, dus zijn we met z’n tweeën gegaan, wat heel gezellig was, social media is toch nog goed voor een paar dingen. Sydney was erg groot, maar kon helaas weer niet heel veel sightseeing doen door het weer, het was nog niet echt opgeknapt. Dus hebben we wat geshopt, en klein beetje sightseeing zoals de bekende brug en the Museum of Sydney. Het is erg groot, maar je merkt er niet heel veel van, ook viel het me enorm mee met de drukte daar, niet zo crazy als Amsterdam, maar zal er wat foto’s bijplaatsen.

Vandaag is het weer erg slecht weer, waarschijnlijk delen van een hele grote storm die hier overkomen, aan de ene kant zijn ze er heel blij mee omdat het de vuren dooft, waar ik overigens echt nog niks van heb gemerkt. Maar er is sprake van een cycloon, al met al heel veel wind en regen dus, wat voor andere problemen kan zorgen, maar heb gehoord dat het bij jullie niet heel anders wordt vandaag met Ciara op komst, doen jullie ook een beetje voorzichtig, kan ik nu eindelijk ook tegen jullie zeggen. Dus vandaag weer een dagje rustig aan, ben wat highlights aan het uitzoeken die ik wil zien. En al een beetje aan het denken over de reis die Pieter en ik gaan maken, ookal is dat nog 5 maanden weg, je kan maar enthousiast zijn toch. Merk wel dat het nu steeds echter wordt dat ik jullie zo lang niet ga zien, maar komt vast goed. Daarnet heb ik gezellig mogen lunchen met de vrouw die hier woont en haar dochter, echt lieve mensen en was erg leuk. Morgen begint m’n stage, ben erg benieuwd naar wat ik mag gaan doen en hoe de mensen zijn, dus best spannend.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!